Al andaluz, warm, droog, rijk, onstuimig, trots op zijn erfgoed, zijn bloemen tuinen en zijn plateaus opgezweept door hete en droge wind.
De Hof van Eden in het land van Andaluz heeft een
betoverende schoonheid en een opbeurende geur
De ochtenden zijn oogverblindend wit
En betoverend zijn de duisternis van de nachten
Wanneer de bries waait, begin ik te schreeuwen oh mijn
nostalgie
! Oh Andaluz! “.